Niedobór i nadmiar chromu w organizmie
Chrom w organizmie człowieka to śladowy ilościowo pierwiastek (mikroelement), a jednak rola w jego funkcjonowaniu jest dość znacząca. Chrom w organizmie jest składnikiem enzymów trawiennych, pomaga w procesach trawienia białek, tłuszczów i węglowodanów. Odpowiada za regulowanie poziomu glukozy przez pobudzanie funkcji pracy trzustki i w ten sposób wpływa na poziom insuliny. Przy odpowiednim poziomie chromu w organizmie mamy możliwość obniżenia poziomu złego cholesterolu (LDL), a podnieść poziom dobrego, chrom pomaga też walczyć z nadwagą. Odpowiednia ilość chromu w organizmie pozwala na profilaktykę przeciwmiażdżycową oraz zapobieganie chorobom serca. Chrom w organizmie pomaga na poskromienie apetytu, a zwłaszcza na słodycze, może mieć wpływ na poprawę nastroju i skołatanych nerwów oraz łagodzić bóle głowy. Chrom pomaga w walce z trądzikiem – można z niego korzystać pijąc zawierający go napój z drożdży lub robić z drożdży okłady na twarz w postaci maseczek.
Chrom zawarty jest w drożdżach, pełnoziarnistym pieczywie, płatkach, kaszach gruboziarnistych, w chudym mięsie zwłaszcza kurzym i indyczym, rybach, owocach morza, podrobach, brokułach, zielonym groszku, zioła i kiełki pszenicy.
Przykładowa zawartość chromu w mg w 100g produktów:
- drożdże 0,56
- wołowina gotowana 0,04
- jabłka 0,03
- jajka 0,025
Niedobór chromu w organizmie może wynikać z nieprawidłowego odżywiania np. za małe spożycie białka zwierzęcego. Konsekwencje i objawy braku chromu w organizmie objawiają się bólami głowy, depresją, drażliwością, stanami lękowymi, nudnościami, zmęczeniem. Można też podejrzewać, że w organizmie jest za mało chromu, gdy włosy i paznokcie są słabe, łamliwe. W wynikach z krwi można wówczas odczytać wzrost stężenia cholesterolu, zbyt wysoki poziom cukru, zaburzenia w gospodarce białkowo-lipidowej, miażdżyca. Jedną z przyczyn niepłodności także może być brak chromu w organizmie. Osoby odchudzające się zbyt intensywnie mogą też cierpieć na niedobór chromu. Wchłanianie chromu mogą też zaburzyć spożywane tłuszcze, wapń oraz związki fosforu np. z coca -coli, zup w proszku oraz wapń (ale nie należy z niego całkiem rezygnować ze względu na jego znaczenie dla organizmu).
Braki chromu można uzupełniać poprzez prawidłowe odżywianie oraz można wspomóc się suplementacją w odpowiednio dobranych dozwolonych dawkach dziennych. Dzienne zapotrzebowanie na chrom dla dorosłego człowieka wynosi 0,05- 0,2 mg. Więcej potrzebują osoby narażone na wysiłek fizyczny w pracy albo w sporcie oraz te, które są na diecie wysokocukrowej (dieta obfita w cukry proste sacharoza), ponieważ z moczem wydalają większe ilości tego pierwiastka.
Nadmiar chromu dostarczanego do organizmu w postaci suplementów jest jednak szkodliwy. Bardzo podobnie jak w przypadku niedoboru chromu, jego nadmiar powoduje w organizmie zaburzenia w gospodarce glukozy w organizmie. Nadmiar chromu może zburzyć produkcję insuliny w organizmie, pogorszyć przyswajanie cynku i żelaza, dlatego suplementów chromu lepiej nie przyjmować bez konsultacji z lekarzem, szczególnie w cukrzycy, bo może mieć wpływ na podawaną insulinę i stosowane inne leki (antyreakcje).
W przypadku prawidłowego procesu odżywiania się i spożywania produktów, w których zawarty jest chrom. Przyswajanie chromu z pożywienia przebiega najlepiej w połączeniu z witaminą C (owoce, warzywa).
Należy pamiętać, że związki chromu stosowane w przemyśle mają też bardzo niekorzystny wpływ na organizm. Pył i opary z jego związków mogą dostawać się do organizmu drogą oddechową, mają niekorzystny wpływ na organizm poprzez podrażnienia żołądka, jamy ustnej, gardła. Mogą mieć także wpływ na układ krwiotwórczy oraz zachorowalność na nowotwory.