Rehabilitacja po złamaniu obojczyka – jak wrócić do sprawności?

Obojczyk to kość długa w kształcie litery S, łącząca szkielet kończyny górnej ze szkieletem osiowym. Nie posiada jamy szpikowej jak inne kości długie lub ma ją bardzo niewielką. Stanowi punkt zaczepowy dla ważnych mięśni. Ze względu na kształt i budowę najmniejszą odporność na złamanie ma w części środkowej. Obojczyk spełnia też funkcje ochronne narządów wewnętrznych.

Kiedy najczęściej dochodzi do złamania obojczyka?

Złamanie obojczyka często występuje jako jedno z powikłań porodowych. Najczęściej złamanie obojczyka jest wynikiem urazu pośredniego, spowodowanego upadkiem na wyciągniętą w odruchu obronnym, rękę lub bark.

Złamania obojczyka najczęściej są wynikiem uprawiania sportów związanych z szybkim przemieszczaniem się takich jak biegi, kolarstwo, żużel itp. Wypadki komunikacyjne również dostarczają znaczną grupę pacjentów. Złamanie obojczyka najczęściej zdarza się grupie wiekowej do 30 lat, u osób prowadzących aktywny tryb życia.

Objawy i diagnostyka złamania obojczyka

Po urazie obojczyka występują następujące objawy: bolesne ograniczenie ruchomości obręczy barkowej, ból, obrzęk, deformacja w obrębie złamania. Objawy złamania obojczyka są jasne do zinterpretowania. Proste jest też postawienie diagnozy możliwe już po badaniu klinicznym.

Dla potwierdzenia wykonuje się zdjęcia RTG w dwóch projekcjach. W niektórych przypadkach można wykonać badania obrazowe takie jak: tomograf komputerowy oraz rezonans magnetyczny. Po zdiagnozowaniu lekarz podejmuje decyzje o zastosowaniu odpowiedniej terapii i dalszej rehabilitacji pacjenta.

Złamany obojczyk – ile zwolnienia?

Wybór metody leczenia uzależniony jest lokalizacji, stopnia złożoności i przemieszczeń w obrębie złamania. Na wybór terapii ma wpływ ogólny stan zdrowia i wiek pacjenta. Czas zrostu kości obojczyka u dorosłych to minimum 3-4 tygodnie, niewiele krócej u nastolatków, a u dzieci efekty są po 2 tygodniach. W większości przypadków leczenie zachowawcze polega na unieruchomieniu kończyny. Kończynę należy odciążyć i ustabilizować na okres 2-6 tygodni poprzez umieszczenie jej w opatrunku ósemkowym lub temblaku. Następnie pacjent zaczyna rehabilitację, która zwykle trwa 6-9 tygodni. Ćwiczenia po złamaniu obojczyka są dobierane indywidualnie do każdego przypadku. Po rehabilitacji pacjent powinien osiągnąć 85% swoich możliwości ruchowych, a po roku wrócić do pełni sił. O tym kiedy zacząć rehabilitację po złamaniu obojczyka powinien zadecydować lekarz. Kiedy nastąpi powrót do pracy po złamaniu obojczyka – na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. To zawsze jest decyzja lekarzy.

Zobacz: https://carolina.pl/klinika-ortopedii-i-traumatologii/bark/zlamanie-obojczyka-2/

Taka ścieżka powrotu do zdrowia jest możliwa w mniej skomplikowanych przypadkach, jeśli nie wystąpiło przemieszczenie. Przemieszczone złamanie ze skróceniem wymaga leczenia operacyjnego. Stabilizacje kości osiąga się za pomocą dedykowanych płyt i śrub tytanowych. W niektórych przypadkach stosuje się stabilizację śródszpikową prętami tytanowymi. Po operacji pacjent może od razu ruszać ramieniem, ale nie wolno obciążać kończyny. Takie nowoczesne, szybkie metody operacyjnego leczenia złamania obojczyka stosuje zespół specjalistów ortopedów z warszawskiego centrum medycznego Carolina Medical Center. O metodzie i sposobie prowadzenia leczenia decyduje specjalista ortopeda.