Zespół napięcia przedmiesiączkowego

PMS

Zespół napięcia przedmiesiączkowego – ZNP lub PMS (ang. Promenstrual Syndrome), to zespół złożonych objawów, które dotykają kobiety w drugiej fazie cyklu, przed kolejną miesiączką. Przeważnie rozpoczyna się około tygodnia przed kolejną miesiączką i przebiega bardzo nieprzewidywalnie, różnie u każdej kobiety i niekoniecznie tak samo w każdym miesiącu czy okresie jej życia.

PMS to dolegliwości emocjonalne, fizyczne, psychiczne, które trwają od kilku do kilkunastu dni przed menstruacją. Część tych dolegliwości, szczególnie bólowych trwa jeszcze na samym początku miesiączki. Tak naprawdę to ten problem, niekoniecznie dotyka wszystkie kobiety, szacuje się, że cierpi na niego około 20-35% kobiet w wieku rozrodczym.

Objawy PMS

Kobiety, które cierpią na zespół napięcia przedmiesiączkowego, mogą zmienić się bardzo mocno pod względem temperamentu, zachowania, reakcji. Niektóre źródła podają około 200- 300 objawów, najczęściej występujące objawy, na które cierpi większość statystycznie dotkniętych nimi kobiet to:

– huśtawka nastrojów tzn. od zdenerwowania i płaczu do śmiechu
– agresja
– osamotnienie
– depresja
– płaczliwość i rozdrażnienie
– problemy z zapamiętywaniem i koncentracją
– zmęczenie i osłabienie
– niechęć do działania, lenistwo
– zmniejszona aktywność fizyczna
– brak apetytu lub nadmierny apetyt
– bóle głowy
– bóle pleców i klatki piersiowej
– tkliwość albo bolesność piersi
– wzdęcia, zaparcia
– zatrzymanie wody w organizmie (obrzęki nóg i twarzy)
– uczucie ciężkości
– poczucie ociężałości umysłowej
– wzrost masy ciała o kilka kg
– uczucie gorąca
– nadmierna potliwość
– zaostrzenie objawów alergii u alergików
– problemy z widzeniem (mroczki przed oczami)
– osłabienie koordynacji ruchów
– smutek i przygnębienie
– rozczarowanie
– drażliwość
– apatia

Przyczyny PMS

Przyczyny zespołu napięcia przedmiesiączkowego nie są do końca udowodnione, ale twierdzi się, że wynikają z zaburzeń hormonalnych, w organizmie kobiety, które występują pod koniec cyklu miesiączkowego. Mogą wynikać z nadprodukcji estrogenów, przy jednoczesnym niedoborze progestagenów. Zaburzenia te mają źródło na poziomie ośrodkowego układu nerwowego.

Zdarza się, że są to zaburzenia na podłożu genetycznym, ale może się tak zdarzyć, że w kobiety w kolejnych pokoleniach nie miały takich zaburzeń, a pojawiają się pierwszy raz np. w trzecim pokoleniu kobiet. Uważa się, że za objawy PMS, odpowiedzialna jest czasem sama kobieta, poprzez nieodpowiednie odżywianie, niehigieniczny tryb życia, zbyt duże tempo życia i stres.

Leczenie PMS

Kobieta może sama próbować sobie poradzić z objawami PMS poprzez:

– stosowanie odpowiedniej diety, na bazie naturalnych produktów i regularności spożywania posiłków:
– spożywanie produktów niewzdymających (kapusty, roślin strączkowych)
– co najmniej 3 posiłki z większą ilością warzyw i owoców.
– spożywanie naturalnych środków moczopędnych takich ja rzeżucha, zielona pietruszka.
– gorzka czekolada, orzechy, migdały pozwolą łagodzić stres (zawartość magnezu).
– spożywanie kefirów, jogurtów ułatwi wypróżnianie.

Taka dieta pozwala łagodzić dolegliwości, z jednoczesnym ograniczeniem kawy, mocnej herbaty, tłuszczów, alkoholu. Jako suplementację można przyjmować olej z wiesiołka, witaminę B6.

W tym okresie warto też zadbać o odpowiedni wypoczynek, tak aby spać ok. 8 godzin. Starać się nie planować, w miarę możliwości trudnych i obciążających zadań, ważne sprawy, jeżeli to możliwe, odkładać na inną fazę cyklu. Stosować herbatki ziołowe i leki uspokajające na bazie ziół.

Jeżeli kobieta nie radzi sobie, dolegliwości są bardzo silne i dezorganizują jej życie zawodowe i rodzinne, powinna koniecznie udać się do lekarza, który zleci badania hormonalne i może włączyć leczenie:

– leki moczopędne
– leki antydepresyjne
– hormony
– antykoncepcja hormonalna, która jest bardzo skuteczna w łagodzeniu objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego.