Objawy HIV i AIDS
Zawartość podstrony
Co to jest HIV i AIDS? Czym różnią się te pojęcia? HIV (Human Immunodeficiency Virus) to wirus wywołujący chorobę AIDS – zespół nabytego niedoboru odporności (Acquired Immune Deficiency Syndrome). AIDS jest końcowym stadium zakażenia wirusem HIV, który może wystąpić nawet po wielu latach od zakażenia i prowadzić do śmierci. Dlatego konieczne jest wczesne wykrywanie zakażenia HIV, bo możliwe jest ograniczenie ekspansji wirusa poprzez zapobieganie namnażaniu o utrudnianie przenikania do komórek.
Pierwsze objawy zakażenia HIV
- Pierwsze objawy zakażenia wirusem HIV można pomylić z przeziębieniem, ponieważ 8-12 tygodni po zakażeniu pojawiają się objawy choroby retro wirusowej – stan gorączkowy lub grypowy, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie gardła, bóle głowy, bóle mięśni i stawów, osłabienie i szybsze męczenie się.
- Potem następuje okres bezobjawowy (czasem węzły chłonne mogą być powiększone), wirus utrzymuje się we krwi na względnie stałym poziomie, ale układ odpornościowy jeszcze radzi sobie z innymi zakażeniami. Pomimo pozornej równowagi wirus HIV niszczy pewne typy białych ciałek we krwi i niszczy system immunologiczny.
- Po 8-10 latach, czasem dłużej, układ immunologiczny jest na tyle osłabiony, że poziom wirusa wzrasta i pojawiają się kolejne objawy zakażenia HIV. W wyniku obniżonej odporności może wystąpić biegunka, półpasiec, gorączka, zapalenie oskrzeli, grzybica jamy ustnej, nawracające zakażenia układu oddechowego, utrata masy ciała, ciężkie zakażenia bakteryjne, ostre zapalenie jamy ustnej. Występowanie objawów zakażenia wirusem HIV jest zależne od poziomu Limfocytów TCD4. Postępujące zakażenie HIV prowadzi do ostatniego stadium czyli AIDS.
Objawy HIV u dzieci
Objawy zakażenia wirusem HIV u dzieci (do 5 lat) są silniejsze, ponieważ większa jest liczba limfocytów TCD4, która wpływa na wyższy poziom wirusa. Z drugiej strony układ immunologiczny dziecka nie potrafi skutecznie chronić się przed zakażeniami, których objawy są silniejsze.
Pierwsze objawy AIDS
AIDS to ostatnie stadium zakażenie i jego objawy zwykle są znacznie poważniejsze. Wynikają między innymi ze znacznie obniżonej odporności organizmu. Pierwsze oznaki to zmęczenie, złe samopoczucie, powiększenie węzłów chłonnych, znaczna utrata wagi, długo utrzymująca się biegunka i ogólne wyczerpanie. Mogą to być cięższe choroby jak uszkodzenia nerek, serca, gruźlica, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, leiszmanioza, toksoplazmoza, zakażenia bakteryjne, wirusowe, grzybicze oraz nowotwory (mięsak Kaposiego, chłoniak, inwazyjny rak szyjki macicy), zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych.
Choroby te w połączeniu z bardzo niską odpornością organizmu powodują, że AIDS jest śmiertelną chorobą. Człowiek zakażony wirusem HIV, przy prawidłowym leczeniu może żyć 40-50 lat. Leczenie nie eliminuje wirusa HIV z organizmu, ale ogranicza jego namnażanie i przenikanie do komórek. W ten sposób rozprzestrzenianie się wirusa HIV jest ograniczane, a tym samym jego wyniszczające działanie jest wolniejsze. Istotna jest szybka i prawidłowa diagnoza.
Leczenie zakażenia wirusem HIV
Trzeba zdawać sobie sprawę, że wyeliminowanie wirusa z organizmu jest niemożliwe. Celem leczenia jest zmniejszenie liczby wirusów i ograniczenie (zahamowanie) namnażania wirusa, co w konsekwencji chroni układ immunologiczny. Terapia musi zostać dobrana indywidualnie do każdego przypadku. Wirusy mają różne genotypy, każdy organizm ma własną odporność na wirusa oraz inaczej reaguje na leki ze skojarzonej terapii antyretrowirusowej (cART). Niestety leki wywołują skutki uboczne w postaci uszkodzenia wątroby, cukrzycy, zaburzenia gospodarki tłuszczowej. Efekty działania leków są na tyle dobre, że u zakażonych nie rozwija się AIDS w pełnej postaci, dzięki temu czas życia chorych znacznie się wydłużył.
Zakażenie wirusem HIV
Przypomnijmy, w jaki sposób można zarazić się wirusem HIV:
– Przez kontakt z zakażoną krwią (głównie transfuzja zakażonej krwi, ryzyko zakażenia poprzez ukłucie igłą jest niewielkie).
– Przez kontakty seksualne (stosunki nalane obarczone są większym ryzykiem niż dopochwowe).
– Drogą wertykalną (w czasie ciąży lub porodu albo karmienia piersią może zostać zarażone dziecko).
Profilaktyka zakażenia HIV
– stosowanie sprzętu jednorazowego albo sterylizacja sprzętu szpitalach, gabinetach kosmetycznych, salonach tatuażu itd.
– ograniczenie liczby partnerów seksualnych (stosowanie prezerwatywy znacznie zmniejsza ryzyko, ale go nie eliminuje)
– badanie dawców krwi
– w przypadku kobiety w ciąży zarażonej HIV – stosowanie cART, planowe cesarskie cięcie, eliminacja karmienia piersią, leki antyretrowirusowe dla noworodka
– szeroko pojęta edukacja