Choroba Hashimoto

Choroba Hashimoto to potoczna nazwa zapalenia tarczycy Hashimoto, najczęściej występującego zapalenia tarczycy. Choroba Hashimoto jest główną przyczyną pierwotnej niedoczynności tarczycy. Jest to choroba autoimmunologiczna, rozwijająca się powoli, a jej przyczyny nie są znane. Układ immunologiczny w pewnym momencie zaczyna niszczyć tarczycę, która nie wydziela odpowiedniej ilości hormonów tarczycy. Mechanizm jest następujący: organizm wytwarza przeciwciała anty-TPO-Ab, które niszczą peroksydazę tarczycową TPO – enzym biorący odział w syntezie hormonów tarczycy. Kobiety chorują kilkakrotnie częściej niż mężczyźni, choroba Hashimoto częściej występuje u osób z cukrzycą typu 1 oraz u osób, które maja w rodzinie chorych na choroby tarczycy. Inne czynniki ryzyka Choroby Hashimoto to choroby psychiczne i stres.

Choroba Hashimoto często występuje z innymi chorobami o podłożu autoimmunologicznym, na przykład z chorobą Addisona (jest to tzw. zespół Schmidta) albo z cukrzycą typu 1 ( zespół Carpentera).

Choroba Hashimoto – objawy

Choroba Hashimoto przez wiele lat może przebiegać bezobjawowo, ale w miarę postępu choroby pojawiają się pewne symptomy. Jednym z nich jest niedoczynność tarczycy oraz wole tarczycowe. Inne objawy to marznięcie, zaparcia, tycie bez uzasadnionej przyczyny, podwyższony poziom cholesterolu, sucha i szorstka skóry, skłonność do depresji i zmiennych nastrojów, zmęczenie, senność, bóle stawów i mięśni, trudności z zajściem w ciążę. Są to objawy, które mogą świadczyć o innych chorobach, a wówczas rozpoznanie choroby Hashimoto odwleka się.

Choroba Hashimoto – diagnostyka

Długotrwały bezobjawowy przebieg choroby Hashimoto prowadzi do problemów z tarczycą i zwykle dopiero wówczas rozpoczyna się badanie w kierunku rozpoznania tej choroby. Wywiad lekarski, rodzinny oraz dotykowe badanie tarczycy może być przesłanką do badań laboratoryjnych. W diagnostyce choroby Hashimoto wykonuje się badanie poziom TSH, poziom hormonów FT3, FT4, stężenie przeciwciał anty-TPO-Ab oraz przeciwciał antytyreoglobulinowych. Wykonuje się również biopsję cienkoigłową oraz USG. Ocena wyników badania należy do lekarza specjalisty endokrynologa.

Choroba Hashimoto – leczenie

Leczenie choroby Hashimoto – w zasadzie nie leczy się przyczyn tej choroby, ponieważ odpowiada za nią błąd układu immunologicznego (odpornościowego), a na to nie ma leku. Leczy się skutki tej choroby, czyli najczęściej niedoczynność tarczycy (czasem nadczynność). Przyjmowanie syntetycznej tyroksyny w przypadku niedoczynności tarczycy może być konieczne do końca życia. Jak żyć z chorobą Hashimoto? Podstawa to systematyczne wizyty u endokrynologa i kontrolowanie przebiegu choroby oraz jej skutków.

Choroba Hashimoto – dieta

Nie ma szczególnych zaleceń odnośnie diety, poza ograniczeniem spożycia cukrów (słodycze). Czasami zalecana jest dieta bezglutenowa, ponieważ nietolerancja glutenu zwiększa się przy chorobie Hashimoto. Dietę bezglutenową trzeba wprowadzić tylko w przypadku współistnienia nietolerancji glutenu, w innych przypadkach jest to niepotrzebne. Trzeba zaznaczyć, że każdy przypadek musi być oceniony przez lekarza, który wyda odpowiednie zalecenia odnośnie diety.