Glista ludzka – glistnica, objawy
Zawartość podstrony
Glista ludzka należy do pasożytów przewodu pokarmowego, które wywołują glistnicę u ludzi. Jest to pasożyt z grupy nicieni, jego długość może dochodzić nawet do 15- 40 cm długości oraz 5 mm szerokości, wydala nawet do 200 tys. jaj dziennie.
Glista ludzka żyje wyłącznie w organizmie człowieka, który jest jej ostatecznym żywicielem. Jaja glisty wydalone z kałem dostają się do środowiska zewnętrznego (gleb, ścieki), gdzie odbywa się ich rozwój do takiego stadium, w którym są inwazyjne. W takiej postaci mogą dostać się do organizmu człowieka z nieumytych dostatecznie warzyw (szczególnie korzeniowych) i owoców narażonych na zanieczyszczenie glebą.
Zakażenie się glistą ludzką jest więc bardzo łatwe podczas codziennych czynności, w których nie są przestrzegane podstawowe zasady higieny. Dotyczy to przede wszystkim higieny rąk, bo to na nich mogą znajdować się jaja tych pasożytów.
Glista ludzka wywołuj chorobę zwaną glistnicą.
Glistnica – Mechanizm powstawania choroby
Z połkniętego do organizmu jaja rozwija się larwa, która oswobadza się na skutek i pod wpływem działania soków trawiennych. Larwa ta w dalszej kolejności wędruje w organizmie przez ścianki jelita cienkiego do naczyń żyły wrotnej, dalej przez prawą część serca do płuc. W płucach z pęcherzyków płucnych dostaje się do oskrzeli, w dalszej kolejności do tchawicy i stamtąd ze strumieniem śluzu dostają się do przewodu pokarmowego. W przewodzie pokarmowym larwy osiągają dojrzałość płciową. Te wędrujące larwy glisty mogą w prosty sposób doprowadzić do uszkodzenia ścian wątroby oraz jelita. Mogą też wywołać eozynofilię, czyli zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych (eozynofili).
Cykl rozwojowy glisty ludzkiej
- samice glisty ludzkiej składają jaja w jelicie cienkim żywiciela
- jaj wydalane są z kałem, w którym po kilku tygodniach wykluwają się larwy
- larwy połykane są przez kolejnego żywiciela i dostaję się do jelita
- w jelicie larwy uwalniają się z osłonek i przenikają do krwi
- z krwią larwy przedostają się do płuc, gdzie rosną
- po osiągnięciu długości ok. 2 mm larwy przedostają się do krtani i są połykane
- w jelicie, po ok. 2 miesiącach larwy dojrzewają płciowo i składają jaja
Glista ludzka – objawy glistnicy
Dolegliwości z powodu obecności dorosłych glist w przewodzie pokarmowym:
- zaburzenia w pracy układu pokarmowego
- zaburzenia w pracy układu nerwowego
Objawy glistnicy
- bóle brzucha
- nudności
- wymioty
- biegunki
- zaparcia
- brak łaknienia
- brak apetytu
- nadmierny apetyt
- zaczopowanie dróg żółciowych
- niedrożność jelita
- zmiany alergiczne skóry (pokrzywka, świąd skóry)
- podkrążone oczy
- bladość powłok skórnych
- silna chęć na słodycze
- zapalenie spojówek
- łzawienie
- kaszel, który nadmiernie się przedłuża
- nawrotowe zapalenia krtani i anginy
- obrzęk twarzy
- zaburzenia snu (niespokojny, przerywany sen)
- niemożność skupienia uwagi
- zaburzenia koncentracji
- nadmierną pobudliwość nerwową
Rozpoznanie glistnicy
Po bezwzględnej wizycie u lekarza i przeprowadzeniu wywiadu, po badaniu kału na obecność jaj pasożytów w kale – 3 krotne badanie (2-ga próbka po 2-3 dniach jak w pierwszej nie wykryto nic, trzecia próbka analogicznie tak samo). Pojemnik na kał musi być sterylny kupiony w aptece, kał oddany do wyparzonego, czystego basenu, nocnika i pobrany specjalną szpatułką umieszczoną w zakrętce pojemnika. Najlepiej oddać opisany pojemnik jak najszybciej od momentu porania do analizy laboratoryjnej (max 2 godziny). Wynik najczęściej otrzymuje się w przeciągu 7 dni roboczych.
Wynik ujemny nie zawsze oznacza brak pasożytów w organizmie człowieka, jeżeli objawy nadal się utrzymują, to dalej istnieje podejrzenie o pasożyty w organizmie (tylko nie nastąpiło jeszcze złożenie jaj). Przy dolegliwościach płucnych (kaszel) wykonuje się RTG płuc
Leczenie glistnicy
Leczenie zakażenia glista ludzką jest zależne od wyników badań, lub wg decyzji lekarza – zlecone leki przez lekarza – preparaty z Albendazolem,
Profilaktyka glistnicy
Zachowanie podstawowych zasad codziennej higieny osobistej, przede wszystkim higieny rąk, po powrocie do domu, po wyjściu z toalety i przed jedzeniem, oraz przygotowywaniem posiłków dezynfekcja przyborów toaletowych i urządzeń sanitarnych, zmiana i odpowiednie pranie bielizny osobistej i pościeli oraz ręczników.
Higiena żywienia to przede wszystkim odpowiednie, długie i skuteczne mycie warzyw i owoców, picie przegotowanej wody.
Każdy niepokojący i przedłużający się z objawów opisanych powyżej powinien być niezwłocznie skonsultowany z lekarzem.