Zatrucie metalami ciężkimi – objawy

Zatrucie metalami ciężkimi zdarza się najczęściej u osób, które mają kontakt z tymi metalami lub ich związkami w pracy zawodowej. Największy kontakt z metalami ciężkimi mają pracownicy fabryk i laboratoriów przemysłu chemicznego, nawozów sztucznych, przemysłu celulozowo-papierniczego, rafinerii, przemysłu metalurgicznego oraz hut miedzi i cynku oraz hut szkła kryształowego.

Niestety kontakt z metalami ciężkimi dotyczy również każdego z nas, w codziennym życiu niekoniecznie związanym z pracą zawodową. Metale ciężkie, mogą dostać się do organizmu przez drogi oddechowe, skórę, układ pokarmowy i nawet w niewielkich ilościach stanowią zagrożenie dla zdrowia. Są one toksyczne, a poprzez gromadzenie się w organizmie w organach miąższowych tzn. wątrobie i nerkach prowadzą do ich uszkodzenia. Do tej grupy zalicza się metale ciężkie w postaci zupełnie niepotrzebnej dla organizmu np. kadm, rtęć, arsen, ołów.

Miejsca, w których występują metale ciężkie:

  • woda z kranu
  • gleba (szczególnie przy drogach) i uprawiane na niej warzywa
  • pożywienie
  • benzyna
  • farby, lakiery, rozpuszczalniki
  • leki
  • akcesoria kuchenne
  • sprzęt AGD
  • kosmetyki
  • przybory toaletowe
  • termometry rtęciowe

Jesteśmy narażeni na małe dawki metali ciężkich z tych miejsc i przedmiotów, ale za to w długotrwały sposób, każdego dnia, a metale ciężkie kumulują się w organizmie Najbardziej kumuluje się w organizmie kadm i ołów.

Taka przewlekła ekspozycja nawet na małe, niezbyt wysokie dawki metali ciężkich prowadzi do wyniszczenia organizmu oraz uszkodzenia narządów. Mogą prowadzić te do niepłodności, odwapnienia kości, zmian w układzie sercowo-naczyniowym, uszkodzenia płodu.

Objawy zatrucia metalami ciężkimi

Objawy zatrucia rtęcią

  • Bóle głowy i kończyn
  • Problemy z koncentracją
  • Ogólne osłabienie
  • Problemy ze snem

Objawy zatrucia arsenem

  • może prowadzić do uszkodzeń skóry, płuc i serca,
  • w początkowej fazie odczuwa się ogólne osłabienie organizmu
  • zatrucie arsenem zwiększa zachorowalność na raka płuc i wątroby

Objawy zatrucia ołowiem

  • ból brzucha
  • zaparcia
  • niebieskie przebarwienia przy dziąsłach

Objawy zatrucia kadmem

  • Zatrucie ostre – przyspieszenie oddechu i tętna, zawroty i bóle głowy, sinica, duszności, nudności i wymioty.
  • Zatrucie przewlekłe – ogólne osłabienie, zmęczenie, powstanie u nasady zębów rąbka kadmowego w kolorze żółtym, suchość w jamie ustnej, brak łaknienia, uczucie metalicznego posmaku w ustach.
  • Zatrucie kadmem zwiększa ryzyko zachorowania na raka gruczołu krokowego, nerek.

Zatrucie metalami ciężkimi – leczenie

Leczenie zależy od tego, jakimi metalami nastąpiło zatrucie. W każdym przypadku zatrucia metalami ciężkimi należy bezwzględnie wezwać pogotowie albo jak najszybciej przewieźć chorego do szpitala. Bardzo dobrze, aby ktoś z otoczenia wiedział czym nastąpiło zatrucie, bo od tego zależy w jaki sposób będzie prowadzone leczenie (zgodnie z kartą charakterystyki danej substancji). Leczenie mogą prowadzić tylko wykwalifikowane służby medyczne (udzielenie pierwszej pomocy) i lekarze.

Metale ciężkie w pożywieniu

Oprócz obecności metali ciężkich w wodzie pitnej, można je spotkać w niektórych produktach spożywczych takich jak: niektóre ryby takie jak łosoś, tuńczyk, miecznik. Takie produkty jak kakao, ryż brązowy, warzywa korzenne (ziemniaki), warzywa liściaste i owoce opryskiwane pestycydami też zawierają metale ciężkie. Znacznie mniej metali ciężkich zatrzymują pomidory, warzywa dyniowate i strączkowe oraz kapusta, kalafior. Mięso z tzw. szybkiego chowu (zwierzęta karmione paszą), szczególnie podroby (wątróbka i nerki) to również pokarm skażony metalami ciężkimi.

Picie kawy, palenie tytoniu oraz nadużywanie alkoholu też sprzyjają dostarczaniu do organizmu metali ciężkich. Pomimo, że woda i produkty spożywcze są badane przed dopuszczeniem ich do konsumpcji, zawsze lepiej nie nadużywać tych produktów z  niesprawdzonych lub niepewnych źródeł. Warzywa, najlepiej kupować z upraw ekologicznych, można też zmniejszyć narażenie na zawarte w nich metale ciężkie, myjąc je bardzo dokładnie dokładne z użyciem roztworu sody oczyszczonej, octu winnego lub soli kuchennej. Gotowanie również zmniejsza ryzyko narażenia na zawarte w warzywach i owocach metale ciężkie.

Dbałość o zbilansowaną dietę, bogatą w witaminy, (szczególnie witamina E, witamina C) zmniejsza wchłanianie metali ciężkich do organizmu.

Produkty bogate w selen takie jak cebula, jajka, orzechy, brokuły i drożdże bardzo pomagają oczyścić organizm z toksyn, którymi są metale ciężkie.

Bardzo przydatna w oczyszczaniu, czyli „chelatyzacji” organizmu z metali ciężkich jest też chlorella (algi słodkowodne o działaniu oczyszczającym) w postaci preparatów sproszkowanych lub tabletek w połączeniu z kolendrą, która jako jedyna potrafi usunąć metale ciężkie nawet z komórek nerwowych.

Kolendra sprawia, że woreczek żółciowy wydala żółć zawierającą wydalone neurotoksyny do jelita cienkiego. Obecność chlorelli zapobiega ponownemu wchłonięciu neurotoksyn przez liczne końcówki nerwów zespołu jelitowego.

Aby ograniczyć narażenie organizmu na działanie metali ciężkich należy również zadbać o filtrację wody, a z jamy ustnej usunąć wszelkie amalgamatowe plomby.

Bardzo ważne, aby sobie uświadomić jakie zagrożenie dla organizmu człowieka niosą metale ciężkie i jakie są konsekwencje zatrucia nimi. To już jest połowa sukcesu, bo świadomość zagrożenia pozwoli nam zmniejszyć narażenie organizmu narażenie na zatrucie.