Węglowodany szkodliwe dla kobiet?
Węglowodany zawarte w białej mące i cukrze zwiększają ryzyko raka, szczególnie u kobiet. Po wieloletnich badaniach naukowców okazało się, że kobiety, które spożywają dużo węglowodanów rafinowanych, zawartych w białej mące i cukrze, są bardziej narażone na raka trzustki. Inni naukowcy sugerują, że dieta obfitująca w taki typ węglowodanów może zwiększać ryzyko zachorowania na raka piersi. Przebadano ok. 2500 kobiet cierpiących na raka piersi i stwierdzono, że jadły one znacznie więcej produktów z białej mąki i tych z zawartością cukru. Węglowodany rafinowane gwałtownie podnoszą poziom cukrów we krwi. Może to powodować nadmierne obciążenie trzustki, która musi produkować dużo insuliny. Stwierdzono też, że zwiększają one stężenie insulinopodobnych hormonów wzrostu, które prawdopodobnie mają udział w powstawaniu zmian nowotworowych w sutkach. Badania wskazały również, że diety chorych kobiet charakteryzował wysoki indeks glikemiczny (IG).
Indeks glikemiczny pokazuje jak szybko i w jakim stopniu rośnie stężenie cukru i insuliny we krwi po spożyciu posiłku zawierającego maksymalnie 50 g węglowodanów podzielony przez stężenie glukozy we krwi po spożyciu 50 g glukozy razy 100. Indeks glikemiczny nie jest jedynym czynnikiem, który wskazuje stopień, w jakim żywność podnosi stężenie cukru we krwi.
Szybkość przemiany określonego węglowodanu w cukier nie mówi, jak wiele tego węglowodanu jest w porcji określonego produktu. Gdy spożywamy podobnej wielkości porcje 2 produktów o tym samym IG, stężenie glukozy będzie rosło wolniej po żywności zawierającej mniej węglowodanów. Zdarza się, że wielkość typowej porcji jednego z 2 produktów o podobnym IG jest mniejsza i po jej spożyciu stężenie cukru we krwi jest mniejsze. Wprowadzono więc nowy wskaźnik oparty na tej koncepcji indeksu glikemicznego, zwany Ładunkiem Glikemicznym (ŁG). Określa on wpływ jednej porcji produktu na zmiany stężenia cukru we krwi i ułatwia jego kontrolowanie.
Dla przykładu wiele produktów ma podobny indeks glikemiczny (np. marchew i chleb biały ok. 70), co oznaczałoby, że równie szybko podnoszą poziom, poziom cukru i insuliny. W rzeczywistości trzeba by zjeść ok. 4 szklanek marchwi lub 4 kromek chleba, by osiągnąć jednakowy wynik. Ładunek glikemiczny (ang. GL) uwzględnia indeks glikemiczny oraz zawartość węglowodanów. Stąd też inna nazwa ładunku glikemicznego nazywanego inaczej obciążeniem glikemicznym. Ładunek glikemiczny to Ilość węglowodanów w danej porcji w pomnożona przez jego IG i podzielona przez 100.
Ładunek glikemiczny to stosunkowo nowy sposób na szacowanie wpływu spożywanych węglowodanów biorących pod uwagę IG, ale dający szerszy obraz niż samo IG. Zatem niezbędne jest poznanie wartości IG i ŁG, aby zrozumieć wpływ jedzenia na poziom cukru we krwi. Najważniejsza zasada to nie dopuścić do gwałtownego wzrostu poziomu glukozy – trzeba ograniczyć do absolutnego minimum ilość produktów o dużym ładunku glikemicznym. Wartości ŁG powyżej 20 należy traktować jako wysokie, między 10 a 20 jako średnie, poniżej 10-niskie. Wszystkie produkty na bazie białej mąki np. makarony mają ŁG powyżej 20 a połączone z cukrem np. w ciastach takich jak tort już 25, rogalik 24, batonik 32.
Negatywny wpływ produktów o wysokim ładunku glikemicznym na powstawanie raka u kobiet należy traktować jako istotny czynnik ryzyka, a nie jako przyczynę zachorowania na nowotwory.
