Wady i zalety pomp insulinowych

Pompy insulinowe stosuje się w cukrzycy typu pierwszego. Będącej wynikiem niewydolności komórek beta wysp trzustkowych, których zadaniem jest produkcja insuliny. Większość użytkowników znajduje swoje za i przeciw ich stosowaniu. W tym artykule postaram się podać najważniejsze wady i zalety pomp insulinowych, które należy mieć na uwadze przed zakupem takiego urządzenia. Zapraszam do lektury.

Czym jest cukrzyca typu 1?

Cukrzyca typu I, zwana dawniej młodzieńczą ze względu na ujawnianie się zazwyczaj do 35 roku życia, jest chorobą autoimmunologiczną. W wyniku, której organizm atakuje komórki własne, w tym wypadku są to komórki trzustki odpowiedzialne za wydzielanie insuliny. Insulina jest hormonem odpowiadającym za normowanie poziomu glukozy we krwi. W momencie nie prawidłowego działania trzustki organizm znajduje się w stanie przewlekłej hiperglikemii. Utrzymujący się we krwi wysoki poziom cukru stopniowo niszczy narządy takie jak serce, nerki czy oczy. Wpływa również na degradację naczyń krwionośnych. Z tego względu niezwłocznie po wykryciu choroby należy rozpocząć proces podawania insuliny. Szczytowym momentem zachorowań jest wiek młodzieńczy, lecz w wyniku różnych powikłań cukrzyca typu 1, czyli insulinozależna, może pojawić się nawet w wieku późnej starości.

Wady i zalety pomp insulinowych – plusy stosowania

Mówiąc o wadach i zaletach pomp insulinowych należy zdać sobie sprawę, że to urządzenie niesie ze sobą więcej korzyści dla użytkownika niż stwarza problemów. Podstawową zaletą pompy jest umożliwienie nieprzejmowania się przez osobę chorą kolejnymi zastrzykami. Pompa podobnie jak trzustka wydziela co kilka minut niewielkie ilości insuliny bazowej. Programuje się ją tak aby przed posiłkiem podawała jej większą ilość. Jest to bardzo praktyczne rozwiązanie, w którym o ilości dostarczanej insuliny decyduje pacjent. Schemat działania jest zbliżony do naturalnego funkcjonowania trzustki. Dzięki takiemu rozwiązaniu pacjent może zapomnieć o obowiązku iniekcji insuliny i żyć swobodniej.

Stosowanie pompy, która przypomina fizjologiczne wydzielanie insuliny przez trzustkę sprawia, że pacjenci przyjmują jej o około 20% mniej każdego dnia. W perspektywie lat rodzi to duże oszczędności, które wyrównają z nawiązką wysoką cenę urządzenia. Diabetycy powinni zwracać uwagę na to ile insuliny przyjmują na dobę. Wedle zaleceń lekarskich nie powinna to być ilość przekraczająca 1 jednostkę na każdy kilogram masy ciała.

Ładunek glikemiczny posiłku nie musi być wysoki jedynie podczas spożywania węglowodanów. Przedłużone uwalnianie się cukrów może nastąpić w wyniku spożycia posiłku białkowo-tłuszczowego. Pompa pozwala zabezpieczyć się także przed taką sytuacją dzięki przedłużonemu bolusowi.

Kolejną niewątpliwą zaletą pompy insulinowej jest możliwość ustawienia kilku rodzajów baz. Przykładowo mogą to być bazy standardowa, która jest wykorzystywana w trakcie tygodnia, weekendowa oraz przeznaczona do aktywności fizycznej. Takie rozwiązanie umożliwia diabetykom odstępstwa od diety podczas weekendowych spotkań ze znajomymi. Pozwala również na nieprzejmowanie się potrzebą podania insuliny w trakcie uprawiania sportu. Innymi słowy pompa insulinowa umożliwia osobie chorej praktycznie normlane życie.

Zmiany bazy umożliwiają także dopasowanie podaży insuliny do sytuacji bieżących. Przykładowo w momencie dużego stresu spowodowanego problemami w pracy można ustawić inną wartość niż podczas spokojniejszego dnia. Dzięki temu pacjent stale kontroluje ilość insuliny jaką pompa mu podaje.

Ostatnią niewątpliwą zaletą pompy jest fakt zmniejszenia częstotliwości iniekcji. Wkłucie pompy powinno być wymieniane raz na trzy dni. Oznacza to, że zamiast robić zastrzyk kilka razy na dobę, wystarczy wykonać go co trzeci dzień.

Wady i zalety pomp insulinowych – minusy stosowania

Wszystko co posiada zalety, posiada także wady. Nie inaczej jest w przypadku pomp insulinowych. Tych drugich jest jednak zdecydowanie mniej, Podstawową wadą pompy jest fakt umożliwienia pacjentowi stosowania luźniejszej diety. Diabetycy chętnie wykorzystują możliwość ustawienia odpowiedniej podaży insuliny potrzebnej po zjedzeniu wysokokalorycznych fast foodów, czy słodyczy. Daje im to poczucie normalności oraz szczęścia. W wyniku takich działań wiele osób stosujących pompę ma problemy z zachowaniem prawidłowej masy ciała. Stosowanie luźniejszej diety i pozwalanie sobie na niezdrowe posiłki niesie ze sobą także inne konsekwencje. Organizm zaczyna funkcjonować ogólnie gorzej. Z tego względu należy zdać sobie sprawę jak istotna jest dieta. Im będzie ona lepiej dobrana pod daną osobę i stan jej zdrowia tym sprawniej funkcjonować będzie ciało.

Mówiąc o wadach pompy insulinowej nie sposób zapomnieć o jej wysokiej cenie. W naszym kraju pompy refundowane są jedynie osobom do 26 roku życia. Osoby, które ukończyły ten wiek muszą wydać pieniądze z własnej kieszeni. Cena pomp insulinowych bywa niestety zaporą nie do przejścia.

Ostatnią wadą pompy insulinowej, o której należy powiedzieć jest brak tworzenia się rezerw insuliny w warstwie podskórnej organizmu tak jak to jest przy stosowaniu iniekcji insuliny długodziałającej za pomocą penów. Jest to wynik jej ciągłego dostarczania przez urządzenie. Gdyby doszło do zapchania się przepływu pompy szybko dojdzie do deficytu insuliny w organizmie. Będzie to skutkować rozwojem tak zwanej kwasicy ketonowej, która zaburza wszystkie procesy fizjologiczne.