Rezonans magnetyczny MRI

Rezonans magnetyczny (MRI) jest badaniem obrazowym zmian chorobowych zachodzących w określonej partii ciała pacjenta. Jest to bardzo nowoczesna, bardzo dokładna metoda, która pozwala bezpośrednio diagnozować przekroje nie tylko osiowe, czołowe i strzałkowe narządów wewnętrznych człowieka we wszystkich płaszczyznach. Jest to badanie dokładniejsze od badania tomografii komputerowej (TK) i stosowane wówczas gdy potrzebne są bardziej szczegółowe dane do diagnozowania narządów pacjenta.

Metoda wykorzystuje magnetyczne właściwości atomów, które wchodzą również w skład ciała ludzkiego i za pomocą zmiennego pola elektromagnetycznego można ustalić rozmieszczenie, stężenie pierwiastków, a nawet związki chemiczne niektórych pierwiastków. Obraz ciała ludzkiego można uzyskać poprzez wykrywanie obecności wodoru. Aparat do badania rezonansem magnetycznym wykorzystuje silne pole magnetyczne, fale radiowe i komputer, który zamienia dane z odczytu na obrazy. Aby pozyskać dobry odbiór sygnału z badanego ciała ludzkiego, system aparatu do MRI jest odizolowany od zewnętrznych fal elektromagnetycznych i umieszczony jest w tzw. klatce Faradaya.

Istnieją 2 typy aparatów do rezonansu magnetycznego (różnią się konstrukcyjnie), jest to MRI otwarte, które umożliwia dostęp osoby badającej do pacjenta z 3 stron, oraz zamknięte- gdzie pacjent jest umieszczony w specjalnym tunelu magnetycznym.

Rezonans magnetyczny – wskazania

Badanie jest całkowicie bezpieczne, nie boli, nie wpływa na prowadzone leczenie pacjenta, jest bezpieczniejsze od metod wykorzystujących promieniowanie jonizujące (RTG, TK, scyntygrafii komputerowej). Metodą rezonansu magnetycznego można diagnozować zmiany w układzie mięśniowym i szkieletowym i rdzeniowym w kręgosłupie (szyjny C, piersiowy Th, lędźwiowo-krzyżowy LS) oraz naczyniach krwionośnych, serca, jamy brzusznej, nerek i miednicy, klatki piersiowe, śródpiersia, urazy tkanek miękkich (stawów, mięśni, więzadeł, gruczołu krokowego itd. Umożliwia wykrycie zmian niewidocznych w badaniu RTG np. w ośrodkowym układzie nerwowym, choroby demielinizacyjne (np. stwardnienie rozsiane), chorobę Alzheimera, nowotwory mózgu trudne do oceny w innych badaniach, choroby neurologiczne o nieustalonym pochodzeniu. Rezonans głowy (mózgu), kręgosłupa, to najczęściej wykonywane badania.

Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania poza badaniem jamy brzusznej, kiedy to najlepiej być na czczo. Należy usunąć ciała wszelkie metalowe elementy. Czasem przy badaniu podawany jest dożylnie kontrast w celu poprawy jakości obrazu, jego zastosowanie pozwala nie tylko ocenę struktury, ale też funkcji tkanek i narządów. Kontrasty do MRI są bezpieczne, nie wchodzą w reakcje z przyjmowanymi lekami i nie uczulają tak jak kontrasty stosowane w badaniach TK, są w pełni wydalane.

Bezwzględne przeciwwskazania do wykonywania badania jest wszczepiony rozrusznik serca (grozi to zakłóceniami w jego pracy, a więc zagraża zdrowiu i życiu pacjenta), ostrożność należy zachować również u pacjentów, które mają metalowe, nieusuwalne elementy protez i implantów, klipsów naczyniowych, śrub, stabilizatorów oraz wkładek wewnątrzmacicznych (jak jest wykonana z metalu). Kobiety w ciąży tez muszą o tym fakcie powiadomić lekarza przed rozpoczęciem badania.

Przebieg badania MRI

Pacjent po zdjęciu biżuterii i odzieży z możliwymi elementami metalowymi jest ułożony na wygodnym wysuwanym stole pod skanerem MRI, musi leżeć nieruchomo, ma doprowadzoną wewnętrzną wentylację i oświetlenie oraz głośnik i kamerę, aby miał kontakt z personelem i mógł słuchać poleceń o oddychaniu w trakcie badania np. jamy brzusznej. Na uszy zakładane są słuchawki, ponieważ badanie jest głośne, bo pacjent słyszy dźwięk o natężeniu nieprzyjemnym dla ucha. Pacjent cały czas leży nieruchomo, jedynie przesuwa się stół, na którym leży. Czas badania zależy o tego, ile sekwencji MRI należy wykonać (zależy jaka część ciała jest badana) – każda sekwencja trwa od 3 do 10 min.

Dodatkowo w celu zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta, ma on umieszczoną w ręce gumową gruszkę, którą może ścisnąć jako system komunikacji z personelem, gdyby miał jakieś problemy np. poczucie słabości, duszności, bólu- badanie zostanie wówczas przerwane.

Wynik otrzymuje pacjent po kilku dniach w postaci opisowej i nagrane na płytę CD po ocenie badania przez specjalistę radiologa.