Ospa wietrzna u dzieci

Ospa wietrzna to choroba zakaźna, którą wywołuje wirus ospy wietrznej i półpaśca, a więc ten sam, który wywołuje półpasiec. Jest to choroba wieku dziecięcego, ale chorują również dorośli (bardziej dotkliwie) . Zarażenie wirusem ospy wietrznej jest bardzo łatwe, wirus przenosi się droga kropelkową lub przez płyn z pęcherzyków. Do zarażenia wystarczy kontakt z przedmiotami, które dotykał chory (na które przeniósł się płyn z krost), a często wystarczy przebywanie w jednym pomieszczeniu. Zarażanie jest możliwe jeszcze przed wysypką (do 5 dni), aż do momentu pojawienia się strupów na rankach po krostach.

Po zakończeniu choroby uzyskuje się odporność na infekcję, ale wirus pozostaje w postaci utajonej do końca życia. Bardzo rzadko zdarza się uaktywnienie wirusa, jest to możliwe w sytuacji obniżonej odporności, zwłaszcza u osób starszych. Dochodzi wówczas do zachorowania na półpasiec z poważnymi powikłaniami.

Ospa wietrzna – objawy

• ból głowy
• złe samopoczucie
• wysoka gorączka (do 40°C)
• po 2 dniach – wysypka – małe czerwone plamki zmieniające się w grudki, a później w pęcherzyki wypełnione płynem i krostki przysychające w strupy. Po odpadniętych strupach pozostają małe blizny
• świąd

Wysypka pojawia się na tułowiu, na szyi, głowie (również na owłosionej części) oraz na ramionach i nogach. Czasem wysypka pojawia się w jamie ustnej na podniebieniu i policzkach, z tendencją do owrzodzenia. Wysypka może występować w kilku rzutach.

Najłagodniej ospę wietrzną przechodzą kilkuletnie dzieci, natomiast dorośli, niemowlęta i noworodki znacznie ostrzej, dlatego zalecane są szczepienia.

Leczenie ospy wietrznej

Ospę wietrzna leczy się objawowo, obniżając gorączkę (zalecany jest paracetamol, nie zaleca się aspiryny) i stosując środki łagodzące swędzenie oraz codzienne kąpiele. Chory powinien leżeć w łóżku i być separowany, aż do momentu, kiedy przestaje zarażać. Leczenie przyczynowe stosuje się wyłącznie u chorych z zaburzeniami odporności, u których występuje ryzyko powikłań.