Nerwica

Zaburzenia nerwicowe

Nerwica to dziś słowo już nie jest używane, znane raczej historycznie. Używane i prawidłowe słowo to zaburzenia nerwicowe. To bardzo rozległy temat ze względu na fakt, że zaburzenia nerwicowe to dolegliwość dotycząca ogromnej rzeszy ludzi, to jeszcze cechuje się niejednolitą grupą schorzeń i objawów. Codzienne obowiązki domowe, zawodowe, rodzinne, zdrowotne czy inne, powodują irracjonalny lęk, który czyni człowieka niewolnikiem jego emocji i tego, co czuje.

Zaburzenia nerwicowe to niejednorodna grupa schorzeń, które zmieniają normalne funkcjonowanie człowieka w obszarze psychiki, czynności fizjologicznej i uczuciowości. Najbardziej charakterystyczna cecha tych zaburzeń to fakt, że są nawracające mimo braku czynnika wyzwalającego je.

Przyczyny nerwicy

• stan układu nerwowego i jego zaburzenia
• stan fizyczny
• czynniki obciążające i konfliktowe sytuacje życiowe, szczególnie te długotrwałe
• urazy, wypadki, nagłe sytuacje życiowe

Objawy nerwicy

Chociaż zaburzenia nerwicowe przejawiają się głównie w sferze psychiki, to jednak dodatkowo objawiają się pod postacią zakłóceń różnych czynności fizycznych w narządach i układach.

Objawy somatyczne nerwicy

• problemy ze strony układu pokarmowego (biegunka, zaparcia, bóle brzucha, nudności, wymioty)
• dolegliwości ze strony układu nerwowego z bólami głowy, karku, bólów zamostkowych
• kołatanie serca
• drętwieniem i drżeniem kończyn
• ogólne osłabienie i złe samopoczucie organizmu
• problemy w sferze seksualnej
• to najczęściej objawy nerwicy nazywanej wegetatywną, czyli somatyczną (wyglądają jak objawy konkretnej choroby somatycznej)

Objawy nerwicy w sferze psychicznej

• lęk nawet bez uzasadnionej przyczyny (tym różni się od strachu przed czymś sprecyzowanym, konkretnym)
• napięcie nerwowe
• niepokój, któremu mogą towarzyszyć wymioty, biegunki, omdlenia
• zaburzenia snu

Wśród zaburzeń nerwicowych bardzo często występuje nerwica natręctw, która polega na uporczywym myśleniu, lub wykonywaniu czynności natrętnych niezależnie od woli chorego. Myśli natrętne odczuwane są jako „obce” i jakby wbrew woli chorego, mogą być agresywne, bluźniercze. Czynności przymusowe, człowiek chory jest zmuszony wbrew swojej woli do zrobienia czegoś, co nie ma sensu.

Pozostałe zaburzenia nerwicowe:

• zaburzenia stresowe pourazowe
• neurastenie (nadmierne zmęczenie po wysiłku umysłowym)
• zaburzenia mieszane, w których pojawiają się elementy depresji oraz lęku

Nerwica lękowa objawiająca się zaburzeniami w rytmie serca, przyspieszonym oddechem, czerwienieniem i blednięciem twarzy, dusznościami, bólami w okolicy klatki piersiowej jest diagnozowana jako nerwica serca (trzeba wykonać badania w kierunku diagnozowania chorób serca, aby je wykluczyć). Nerwica serca powstaje na skutek nadwrażliwości mięśnia sercowego na lęk i stres, przeciążenia systemu nerwowego. Mięsień sercowy jest zbyt często pobudzany, na sutek produkcji hormonów stresu (noradrenaliny, adrenaliny i kortyzolu) z czasem staje się nadwrażliwy i wówczas nawet najmniejszy bodziec może zaburzyć jego pracę. Duży wpływ na nerwicę serca ma też ciągły stres w ciągu dnia, związany z pracą, życiem rodzinnym. Zdarza się też, że nerwica serca może być na skutek bardzo gwałtownego i nagłego traumatycznego zdarzenia np. śmierci kogoś najbliższego, wypadku drogowego, innej tragedii, zdarzenia.

Leczenie nerwicy

Nieleczona nerwica prowadzi do chorób, a co najmniej dysfunkcji różnych narządów. Stąd wniosek, że nerwice trzeba leczyć. Leczenie farmakologiczne zazwyczaj łagodzi objawy, ale nie usuwa przyczyn. Potrzebna jest psychoterapia grupowa lub indywidualna i inne techniki służące poznawaniu objawów przez chorego i nauczeniu go radzenia sobie z zaburzeniami nerwicowymi.

Jak sobie radzić z nerwicą

Nerwica jest do wyleczenia, należy tylko odpowiednio wcześnie rozpocząć leczenie, aby nie dopuścić do zamiany życia w koszmar, jaki może się stać przy bardzo silnych objawach nerwicy. Leczenie nerwicy wymaga czasu, polega przede wszystkim na psychoterapii, ale również i leczenia farmakologicznego.

Leczenie farmakologiczne niezbędne jest szczególnie w przypadku bardzo silnych stanów lękowych, niemożności zapanowania nad natrętnymi myślami, panicznym, obsesyjnym lękiem przed ludźmi, sytuacjami, że prowadzi do izolacji chorego, niewychodzenia z domu. Leki na nerwicę – podawane są leki uspokajające, obniżające napięcie czasem lei antydepresyjne, które złagodzą symptomy nerwicy. Środki farmakologiczne nie uwolnią chorego całkowicie od leków i zaburzeń, jedynie je złagodzą na tyle, aby chory mógł poddać się psychoterapii.

Psychoterapia to żmudny proces docierania do istoty problemów pacjenta, daje mu poczucie wsparcia i tworzy bezpieczne warunki do zmierzenia się z trudnymi problemami. Pomaga pacjentowi odkryć i zrozumieć zaburzenia postrzegania siebie i swoich zaburzeń. Psychoterapia to proces trudny i skomplikowany, który wymaga od pacjenta i psychoterapeuty wiele wytrwałości, cierpliwości i wiary w efekty.