Indeks glikemiczny
Indeks glikemiczny (IG) – wskaźnik obrazujący wpływ produktu żywnościowego na poziom stężenia glukozy we krwi w 2-3 godziny po posiłku. Oblicza się go jako procentowy stosunek wzrostu stężenia glukozy we krwi po spożyciu 50 g produktu do wzrostu stężenia glukozy we krwi spowodowanego przez spożycie 50 g glukozy. Glukoza ma więc indeks glikemiczny 100. Śliwki mają indeks glikemiczny 35, co oznacza, że spożycie 50 g śliwek spowoduje tylko 35% wzrostu takiego, jak po spożyciu 50 glukozy. Indeks glikemiczny produktów spożywczych zależy również od sposobu przygotowania produktów, np. gotowanie może podnieść indeks glikemiczny.
Indeks glikemiczny nie jest równoznaczny z ładunkiem glikemicznym, który zależy również od wagi spożywanej porcji.
Wartości indeksu glikemicznego dotyczą produktów zawierających węglowodany, natomiast w praktyce jemy potrawy zawierające również białka i tłuszcze. Trzeba zdawać sobie sprawę, że jeśli zabraknie glukozy wytwarzanej z pokarmów węglowodanowych to organizm sięgnie np. po białko z innych potraw, z którego wytworzy glukozę. Dlatego lepszym wskaźnikiem być może jest indeks insulinowy, który pokazuje wpływ przyjmowania określonych pokarmów na wytwarzanie insuliny. Mierzy się go podobnie, ale mierzy się stężenie insuliny i nie porównuje się pokarmów o tej samej wadze, tylko o tej samej kaloryczności 1000 kJ. Punktem odniesienia jest biały chleb.
Indeks glikemiczny jest bardziej rozpowszechniony, a ogólne zalecenie dla chorych na cukrzycę to spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym (55 lub mniej) oraz unikanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym (70 lub więcej)
