Halucynki – właściwości terapeutyczne grzybów halucynogennych

Grzybki halucynogenne to bardzo długa historia używania ich przez ludzkość. Stosowano je nie tylko podczas różnych rytuałów religijnych, ale także były wykorzystywane w różnorodnych terapiach. Mimo to wpływ grzybów halucynogennych na ludzkie zdrowie i psychikę wciąż jest przedmiotem  wielu naukowych badań.

Grzyby halucynogenne

Od zarania dziejów ludzkość w wielu dziedzinach swojego życia uczyła się wykorzystywać w różnych celach dary natury. Różnego rodzaju rośliny czy porosty były po odpowiednim przetworzeniu wykorzystywane jako środki lecznicze. Mające wpływ zarówno na ludzką psychikę, jak i na zdrowie fizyczne. Gdy nie było obecne jeszcze leczenie farmakologiczne, do „leków prosto z natury” dołączyły również grzyby. Podobnie jak niektórym ziołom przypisywano im także działanie magiczne. Dlatego też między innymi Indianie z Ameryki Południowej wykorzystywali grzyby halucynogenne podczas różnego rodzaju rytuałów. Z grzybów halucynogennych korzystano także w Afryce już 9000 lat temu. Spożyciu grzybów halucynogennych nie opierali się również Wikingowie i szamani z Kamczatki. W XX wieku właściwości lecznicze psylocybiny (głównego składnika grzybów psylocybinowych halucynogennych) badał prof. Timothy Leary.

Magiczne grzybki, czyli jakie

„Halucynki”, „magiczne grzybki”, czyli grzyby halucynogenne to grupa bardzo wielu grzybów z różnych gatunków. Ich cechą wspólną jest to, że zawierają one wspomnianą wyżej psylocybinę. To ona odpowiada za właściwości psychodeliczne grzybów psylocybinowych. Wśród grzybków halucynogennych do najpopularniejszych należą, m.in.: łysiczka lancetowata (te grzybki halucynki występują powszechnie w Polsce), łysiczka czarnobrązowa, łysiczka meksykańska czy kubańska. Mianem „grzybków halucynków”, choć nie zawierają one psylocybiny, określa się też muchomory (muchomor czerwony). Znamienną cechą tych grzybów jest to, że mają one smukłe trzonki i charakterystyczne kapelusze. 

Psylocybina w grzybach halucynogennych – działanie

Grzyby psylocybinowe, wbrew temu, że określa się je mianem „grzyby halucynogenne”, rzadko wywołują halucynacje. Substancje psychoaktywne zawarte w grzybach – głównie psylocybina – są wykorzystywane w różnego rodzaju terapiach (o tym, na czym polega leczenie psylocybiną w dalszej części tekstu). Psylocybina poprawia komunikację między neuronami, dzięki czemu pozytywnie wpływa na przykład na kreatywność. Po zażyciu grzybów, które mają dzięki psylocybinie działanie psychoaktywne, złagodzeniu ulegają na przykład złe wspomnienia. Psylocybina to także pozytywne odczucia, jeśli chodzi o relacje międzyludzkie oraz przeżycia duchowe i metafizyczne.  

Wykorzystanie grzybów halucynogennych w terapiach – leczenie psylocybiną

Leczenie psylocybiną z grzybów psylocybinowych to potencjalne zastosowanie takiej terapii w walce z nałogami. Grzybki są stosowane w różnych rejonach świata jako wsparcie podczas terapii uzależnienia od nikotyny, alkoholu czy innych substancji psychoaktywnych. Psylocybina jest też badana pod kątem wykorzystania jej w leczeniu osób z chorobami psychicznymi, takimi jak depresja czy zespół stresu pourazowego. Eksperymenty wykazały też, że psylocybina zmniejsza stany lękowe. W Polsce psylocybina jest nielegalna i kwalifikuje się ją jako substancję psychotropową i tak jak inne zakazane substancje chemiczne potraktowana jest jako środek odurzający.

Grzyby psylocybinowe nie są legalne także jeśli chodzi o hodowlę. Można natomiast zakupić tzw. growkit z zarodnikami w celach badawczych i prowadzenia obserwacji goldenteacher.pl